موقعیت جغرافیایی استان اردبیل

استان اردبيل درمنطقه اي سردسير و در شمالغربي فلات ايران با وسعت 5/17952 كيلومترمربع يك درصد مساحت كل كشور را تشكيل ميدهد. اين استان بخشي ازفلات مثلثي شكل ايران درشرق فلات آذربايجان واقع ميباشد كه حدود 2/3 آن داراي بافت كوهستاني با اختلاف ارتفاع زياد بوده و بقيه رامناطق هموار و پست تشكيل داده است . مرتفع ترين نقطه استان ،قله سبلان باارتفاع تقريبي 4811 ميباشد.اين استان بالغ بر 1168011 نفر جمعيت در بين مدارهاي 37 درجه و 45 درجه و 42 دقيقه طول شمالي و 48 درجه و55 دقيقه و 47 درجه و 2 دقيقه عرض غربي فلات ايران قرار گرفته است .اين استان از شمال به رود ارس ، دشت مغان و بال هارود در جمهوري آذربايجان ، از شرق به رشته کوهها ، دره ها و جلگه هاي بهم پيوسته استانهاي زنجان و گيلان ، از غرب به استان آذر بايجان شرقي و از جنوب به استان زنجان محدود مي گردد.چهار شهرستان اين استان در طول282،5 کيلومتر با جمهوري آذزبايجان هم مرز مي باشد در 159 کيلومتر از اين مرز رودهاي ارس و بال هارود جريان دارد .مردم اين استان به علت وجود مراکز تجاري و اقتصادي و جاذبه هاي کناره خزر بيشترين روابط اقتصادي و اجتماعي خود را با استان گيلان برقرار نموده اند .استان اردبيل در سال 1372 از محدوده سياسي و اداري استان آذربايجان شرقي جدا و به عنوان استان مستقل مشتمل بر شهرستان اردبيل ، بيله سوار ، پارس آباد ، خلخال ،گرمي و مشگين شهر در تقسيمات کشوري جاي گرفت و بر اساس تازه ترين تقسيمات کشوري اردبيل داراي نه شهرستان مي باشد که شهرستانهاي نير و نمين به آن اضافه گرديد